follow, please don't follow me
Ik heb een hatemail gekregen. Tenminste, zo kwam het over. Je zou ook kunnen zeggen dat het ruzie op de speelplaats is.
Gisteren heb ik wat orde op zaken gesteld in mijn twitter followers en de mensen die ik volg. Er zijn er die zeggen dat dat niet nodig is, ‘the more the merrier’, maar ik houd het graag overzichtelijk. Ik heb geen zin om door duizenden tweets te baggeren, om ergens iets zinvol op te pikken. Via managetwitter was dat in een handomdraai gepiept, en had ik zo’n 200 niet erg actieve of niet bijzonder interessante ‘twitterati’ verwijderd.
Niet lang nadien kreeg ik een mailtje, van iemand die min of meer zei: ‘jij hebt mij ‘unfollowed’, awel, dan doe ik het zelfde met jou’. De néh, en de uitgestoken tong fantaseert u er zelf wel bij.
Ik wist helemaal niet dat het een spelletje ‘om ter meest was’! Stom van mij. Het is natuurlijk een hele andere insteek. En ik ga er ook niet aan mee doen. Het is toch totaal oninteressant om followers te willen sprokkelen? Net zoals bij het virale is dat een gevolg van de kwaliteit van je posts, of zou dat toch moeten zijn.
Het gaat voor mij om twee dingen: content en glimlach. Added value, quoi.
Tijdens de ronde van Frankrijk wil ik Lance Armstrong volgen. op dit moment ben ik totaal niet geinteresseerd in zijn trainingschema’s, zijn kinderen, zijn nieuw lief, zelfs zijn charity initiatieven kunnen me niet boeien. Ik volg die man dus niet.
Ik volg met plezier absurditeiten, die niks toevoegen aan de business maar doen nadenken over de relativiteit der dingen. Ik volg de kleine huishoudelijke beslommeringen van vrienden en vriendinnen. Zonder voorbehoud, en met inbegrip van taal- en spellingsfouten. Onvoorwaardelijk.
Voor al de anderen geldt: ‘amaze me, entertain me, surprise me, teach me, help me ‘. Wat er niet tussen staat, is ‘bore me’.
Ik heb geen behoefte aan navelstaren over de dagelijkse weerkerende strijd om uit bed te komen, ik geef er geen zak om dat je in restaurant het ‘floeren foefke’ zit, tenzij je me weet te vertellen dat de zwezerik daar uitermate geslaagd is. Ik wil geen baby foto’s zien, echt niet. Wat niet betekent dat ik het totaal niet heb voor observaties, in tegendeel. Maar zoals in alles, moet er balans zijn.
Ook professioneel zit ik met wat issues. Ik leg het even uit.
Wie in ons vak niet weet wie Guy Kawasaki is (voor of tegen, daar gaat het nu even niet om), waar Mashable voor staat, of wie een aantal self-proclaimed guru’s niet volgt, is eigenlijk niet goed bezig.
Wie de tweets van die mensen retweet, wil dus eigenlijk vooral indruk maken op de ‘minus habensen’ (latijn voor intellectuele onderdeur) van deze wereld. Als groot fan van de Darwin Awards, ben ik daar eigenlijk niet zo blij om. Dommigheid moet uitgemendeld worden en niet in stand gehouden. Een warme oproep om dat niet meer te doen.
Dat je met de informatie van bovenstaande aan de slag gaat en daar iets leuk mee doet, valt daarentegen alleen maar aan te moedigen. volgens mij ben je dan aan een soort conversatie bezig (term schijnt in de mode te zijn, levert extra punten op!).
Retweets zouden juweeltjes moeten zijn, pareltjes van overwegingen, uit je eigen netwerk, die je de moeite waard vindt van een overpeinzing. Een teken van appreciatie ook. geen geslijm maar het sharen van inzichten en ideeën.
Oh ja, en de eerste die nog eens afkomt met 10 reasons to, 5 things that, 7 ass remarks to make, die kan het ook schuiven.
Willen we dan zo overeenkomen, dat we dat vanaf nu allemaal iets minder doen om nieuwe vriendjes te krijgen, maar meer bezorgd zijn om de inhoud? Willen we dat dan doen? Prettig weekend.
Just! Guidooohh 
Pingback: Twitter for dummies | Just! Guidooohh
Volledig mee eens maar vrees dat 99,9% van de twitter gebruikers (vooral in de US) het er totaal niet mee eens is. Twitter blijkt er om te draaien om zoveel mogelijk followers te hebben. Nothing more nothing less. En betekent dus ook dat je een hoop overbodige twitteraars zelf moet volgen. Heb ooit de vraag gesteld aan een aantal “leading” twitteraars wanneer ze in godsnaam de tijd hebben om de tweets van 10.000’en twitteraars te lezen ??? Geen antwoord op gehad.
PS als je de moeite neemt om te vertalen naar het Engel zal ik het graag retweeten 😉
Ik zal dat eens doen, en ik houd je op de hoogte 😉
Goeie blogpost trouwens, denk ik. En zo’ne Kawasaki met 500 cc kei de max, man!
‘verplicht’… mooi hoor. Enkel Joeri. bij deze, één dezer dagen gaan
we met een man of vier vijf (rechtstreeks gevolg van deze post) naar ’t floerenfoefke, want die café blijkt echt te bestaan, in Gent zelfs. Koen Phlips en Karin zullen erbij zijn. Ik houd je op de hoogte.
oops ik had gewoon “verplicht” nagetikt omdat dat tussen haakjes stond.
beetje dom wel, denk ik.
twas dus van mij, Joeri. Heb al eens een pint of twee met je gedronken. Toen de vogels nog spraken ipv texten en ook nog niet onwijs lang geleden.
Echt alles? Had ik dat maar eerder geweten! BTW wat is Twitter?
Het is geen persoonlijke aanval, maar sinds het prille begin van het “2.0” tijdperk lees ik de meningen van mensen over wat volgens hen kan en niet kan, mag en niet mag, hoe ze social media tools gebruiken en hoe ze vinden dat anderen ze niet goed gebruiken, of het allerergste: godweetwie’s definitie van wat social media is. Het is vanzelfsprekend ieders goed recht om dit te doen, maar ik kan na al die jaren niet anders dan allergische reacties vertonen op deze how-to-act’s. Het bijzondere jammere aan de nieuw golf van media is dat “the medium” véél te véél “the message” is geworden. Ik zeg NIET dat u geen goed punt maakt, want ik geloof als geen ander in de “natuurlijke selectie”, maar ik zou zeggen, laat de natuur rustig z’n werk doen. Het komt wel goed 🙂
ik kan niet anders dan me daar bij aansluiten, het grappige is uiteraard dat ik even naar je tweets gekeken heb, en die zijn van die aard, dat ik volg. De natuur heeft zijn werk gedaan, en ik zal het nooit meer doen. Then again, niks zo heerlijk als een beetje ergernis wegspoelen (cf. eerste zin van dat postje).
Hier gaan we weer met theorieën over het medium en hoe het te gebruiken. Laat ons aub ook weten wie u aldaniet toevoegt op Facebook en waarom. Het gaat ons allen aan.
Ben niet helemaal mee, wat stoort je precies aan dit artikel? ik geef mijn mening, je hoeft die niet te delen, maar wat komt fb daar bij doen? voor mij is twitter infosharing, en fb mijn speeltuin voor vrienden. Volste respect als dat voor jou anders is hoor. En bij deze excuus als ik je geërgerd heb.
Kijk dit is er dus eentje, een parel. You are good!
‘Dommigheid moet uitgemendeld worden’
Merci Guido!
grijns 😉
hilarisch Guido. Ik vermoed dat mijn ‘trusteuhs’ en ”morgeuuhs’ genoeg zijn geweest om mij er ook uit te flikkeren? 🙂 🙂
Neen hoor, as said before, van degenen rond mij waar ik minstens al eens een pint mee heb gedronken verdraag ik alles.