De mensheid is fundamenteel op te delen in twee grote groepen. De snoezers en de springers. Ikzelf ben een springer. Dat heeft er mee te maken dat ik jaren geleden al de strijd heb opgegeven tegen de wanhoop van de slapeloosheid. Voor mij zijn er dus twee mogelijkheden. Meestal gaan mijn ogen open zo’n vijf minuten voor de wekker behoort af te lopen. Behoorlijk frustrerend want je blijft, de hele dag door, toch spijt hebben van die vijf minuten gemiste slaap. In het andere geval word ik wakker gemaakt door de wekker. Simpel, afduwen en opstaan. De dag begint. Er is immers een soort logica aan verbonden. Als je niet zou moeten opstaan, dan heb die wekker niet nodig. Als je de wekker gezet hebt, dan betekent dat, dat je de avond voordien hebt nagedacht over timings, werk, noodzakelijke klussen, en in dat overzicht heb je beslist wanneer je zou opstaan om het allemaal geklaard te krijgen. Simpel. Logisch en helder.
Neen, dan de snoezer. Bron van ellende voor de springer. Bron van incoherentie ook. De wekker gaat. met een grom wordt dat afgeduwd. en 9 minuten later herbegint dat. De geoefende snoezer kan dat tot 6, 7 keer toe laten herhalen. Nooit zal het echt genoeg zijn.
Wat mij daar het meest aan stoort is de incoherentie, de willekeur. De snoezer heeft immers hetzelfde denkproces doorgemaakt, de vorige avond. En hij/zij beslist op het moment zelf dat er wel wat rek op die timing zit. Hoeveel? Dat weet enkel de snoezer. Het kan 9, 18, 27, 36, 45, 54, 63 minuten zijn. Ze communiceren daar niet over. Het vocabularium tijdens het snoesproces is beperkt tot een grom, een geeuw en een lome handbeweging, af en toe gelardeerd met een vloek, mocht de iphone buiten bereik zijn.
Ik heb het al dikwijls gezegd: vrijheid blijheid. Ieder zijn methode om wakker te worden. Waar het fout gaat, is wanneer snoezer en springer de sponde delen. De springer – uit de aard der dingen een lichte slaper – wordt wakker van het eerste alarmsignaal en blijft dan in verwarring achter… alles wordt weer stil en naast hem wordt er geen kik gegeven. Zelden tot nooit wordt de snooze functie ingeschakeld door bloedgeile vrouwen, om in een ochtendlijke vrijpartij te voorzien. de bedoeling is verder slapen! Make no mistake, het zal u duur te staan komen.
De springer ligt vanaf dan klaarwakker te wachten op het vervolg… een tweede keer, een derde keer. Draaien en woelen zijn niet toegelaten, teneinde de snoezer, die volgens mij sowieso een grotere dispositie tot ochtendhumeur heeft, niet te verstoren.
Ergst van al. Na drie vier alarmtonen is het mij ook al overkomen, dat ik toch terug in slaap sukkel… dat is pas een hel. Niet alleen is het alsof je een te lang middagdutje deed in de ochtend, maar onvermijdelijk krijg je dan te horen ‘Zie je wel, jij vindt dat ook leuk!’. Het enige wat ik er echt van onthoud is dat ik een uur, wakker, heb stilgelegen.
Maar de uitleg die ze er zelf aan geven is wel erg mooi… ‘Het heeft te maken met geluk, nog eventjes terug in de warmte van een donsdek vluchten, nog een extra moment van slaap pakken, en de illusie koesteren dat je die droom nog even kunt bijsturen’.
Tja, daar valt ook wel wat voor te zeggen natuurlijk.
Just! Guidooohh 
Volgens mijh eeft de snoezer de avond ervoor een ander denkproces dan de springer.
Nog nooit een geile vrouw tegen gekomen die de wekker te vroeg zet, om niet echt te snoozen? Jammer (-;
Hahaha..
Een absolute springer hier. Snoozers zijn ruggengraatloze wezens, zonder karakter 😉
de beoordeling van de snoozer is volledig voor jouw rekening 😉
We zijn in hetzelfde bedje ‘ziek’. 🙂
Hier schrijft een snoezer. Mijn kinderen zijn in het weekend springers, en tijdens de schoolweek snoezers. Hoe verklaar je dat en hoe keer je het fenomeen om? 🙂
Kinderen zijn smerige, egocentrische opportunisten… Iets anders kan ik niet bedenken…
🙂
hangt van de leeftijd af.
ik maak mijn 11 jarige niet meer wakker, daar zorgt zijn wekker voor (of niet)
en als ik om 07:45 met de ander kinderen vertrek. dan roep ik: we zijn weg.
Springen dat hij dan doet 😉
hij moet maar om 8 u 35 op school zijn en hij staat er op 05 minuten. maw meer als genoeg tijd. en de manier om hem zowel zijn verantwioordelijkheid te laten/geven, niet te zagen en toch te zorgen dat hij op school geraakt…
You snooze you lose! The early bird catches the early worm. Vroeger was ik een snoozer². Nu snooze ik een keer 5 minuten. Meer rek sta ik mezelf niet toe. Snoozetijd is om zacht wakker te worden, nog even te knuffelen of – hey why not – een vluggertje. Maar niet om terug in slaap te vallen. Een uur snoozen is zonde van de tijd.
Het enige voordeel van te snoezen is gewoon tijd in te bouwen tussen het “springen” en het volgende tijdssignaal. Een 9 minuten (waarom is dat trouwens 9) om te overlopen wat er die dag te gebeuren staat. Maar ik ben meer een springer geworden dan een snoezer, al is het maar wegens de reactie van mijn bedpartner.
Heel diep vanbinnen willen wij, snoezers, ook graag springers zijn… Maar het lukt ons niet en de strijd is opgegeven. Dus liggen we ’s morgens lekker gelukzalig te snoezen 😀
Maar, zo schoon! 🙂
ik voer die strijd ook nog iedere morgen. drie keer op de snooze-knop drukken is ondertussen al herleidt naar één!
sissie 😉
In the speed of trust staat er een stukje over snoozen en hoe het liegen is tegen jezelf.
Er staat ook in dat hij sinds een bepaald moment echt conscious besliste s’ avonds of hij ging opstaan of niet. Tot dan, deed ik dat niet. Mijn wekker bleef gewoon op het zelfde uur staan dag na dag. Ik verzette die s’ nachts niet, om mijn egaa niet wakker te maken.
Nu doe ik dat wel en ik snooze niet meer.
Maw “De snoezer heeft immers hetzelfde denkproces doorgemaakt, de vorige avond.” was in mijn geval niet correct. En bij navraag bij de meeste snoozers die ik ken ook niet.
En ja, ik hou van opties hebben. En ja, ik hou van zo laat mogelijk beslissen en opties open houden, maar de beslissing wanneer ik opsta, neem ik nu ’s avonds (ok ’s nachts) en ik kan er langer door slapen (mijn wekker gaat pas af als ik opsta, zonder te snoozen)
nog beter, nu word ik wakker getrild door mijn fitbit en dus de rest van het gezin hoort dat niet (op mijn bedpartner na)
y