Ik ben een trouwe fan van “Bloggen zeg ik!”. Ik ben altijd blij als ik mijn reader opendoe en er is een nieuw stukje van haar verschenen is. Niet dat ik kan zeggen dat ze er altijd de beste bijvoeglijke naamwoorden voor gebruikt, maar ze is spits en raak in de formulering.
Groot was dan ook mijn verbazing toen ik recent een quasi frontale aanval te verduren kreeg omdat ik het aangedurfd had de verdediging van de naaldhak op mij te nemen. Puur omwille van het esthetisch genot. Kreeg ik me daar toch een veeg uit de pan, en moest ik het zelf maar eens proberen….
Meewarig kijk ik om, en doe ik hier even één en ander uit de doeken. Ik vind het heerlijk om mijn lief op blote voeten te zien, met niemendallen om haar fraai gevormd lijf, daar hoef ik geen naaldhakken bij. ik vind het overigens ook heerlijk om ze met naaldhakken te zien… Teensletsen, espadrilles, alles wat maar geen crocs is.. het kan allemaal.
Maar haal toch nooit het argument aan dat het pijn doet. Jullie zijn de koninginnen van de zelftortuur op dat vlak. Waxen, epileren, Brazilians, ass bleaching… hebben wij daar ooit uitdrukkelijk om gevraagd? Neen toch? Het arsenaal aan marteltuigen in de gemiddelde beautycase overstijgt de wildste dromen van die-hard-sm-fanaten. Niet komen zeggen dat wij het allemaal willen hè… Een hakje is hier kinderspel bij.
om het te staven, ik was gisteren bij vrienden, en één van de dames had dit soort rare schoenen aan. Sandalen, wat genoegzaam gekend is, een gemakkelijk, zomers, weliswaar niet al te elegant schoeisel. Maar het volstond kennelijk niet… er moest een extraatje aan toegevoegd worden… hard rubberen topjes die de bloeddoorstroming beter zouden regelen. Ik vraag het je! wie vindt zoiets uit? Ik heb het geprobeerd, ik raakte met moeite vijf meter ver.Pijn, ongemakkelijk, ambetant!
Ernstig blijven hè, dames, de meeste pijn willen jullie zelf, en als het te gemakkelijk wordt, dan verzinnen jullie wel iets nieuw!
En nu ga ik een pintje in de zon drinken, met wat geluk brengt mijn lief het mij… Blootsvoets, heerlijk om naar te kijken.
Pingback: Mijn pennenvriend. | bloggen zeg ik!