Ik kreeg een mail, van Maarten. En ik was daar blij om.

Omdat ik dacht dat ik belangrijk was, en eindelijk ontdekt. Maarten vond mijn blog namelijk aansluiten op een niche/sector. Mijn hart klopte meteen wat sneller… Eindelijk iemand die instinctief begrepen had dat ik een niche aanboorde, aansprak en dat ik daar mocht voor beloond worden. Hij had daar namelijk geld voor over, ik mocht zelf bepalen wat en hoe! Als dat geen feest is…

Maarten , mijn jongen, ik zie je zo voor me, en we moeten toch eens praten. Ik stel me je voor, als een heerlijk commerciële gladjakker, zo’n snelle kerel, opgetrokken uit blauwe hemdjes, strak zittende enge broekjes en puntige schoenen. Je gaat het helemaal maken, dat voel je aan alles. Auto van de zaak, nu nog een Seat, maar onvermijdelijk een Audi A – sport  in het verschiet.

Sta mij toe dat ik je toch nog even verder op weg help, in wat ongetwijfeld een commerciële blitzcarrière wordt.

Je begint met te stellen dat mijn website aansluit bij jullie doelgroep, maar even later ben je daar weer niet zo zeker van. Twijfel Maarten, het is uit den boze, je moet overtuigd zijn en blijven. Nu begin ik zelf ook te twijfelen.

En dan heb je’t over ‘je’ en ‘u’ door elkaar. Dat verwart, da’s niet goed, Maarten. Kerels zoals jij en ik, wij pakken zo’n gesprek, zo’n “zakelijke transactie”, zoals je er ongetwijfeld tientallen per dag hebt, toch meteen bij de ballen? Wij zijn intiem met elkaar en dan is ‘je’ absoluut niet storend. Gewoon doen, Maarten!

En nog een kleintje, maar dat zal gewoon aan mij liggen. Die en dat… ik weet dat het moeilijk is, ik ken de regels zelf ook niet zo goed, maar “de niche dat”… Je voelt toch zelf dat dat niet klopt? Blijven oefenen op je marketingspeak, ’t is “de niche die”. Geloof me nu maar even.

Tot slot, Beste Maarten, toch nog even dit. Ik ga er niet op ingaan, op je voorstel, hoe aantrekkelijk het ook gebracht werd. Omdat het als een tang op een varken slaat. Als je mijn blog ooit een keer gelezen zou hebben zou je dat meteen begrepen hebben.

Persoonlijk denk ik ook dat de commerciële démarche om mij zelf te laten bepalen hoeveel dat nu wel moest en mocht opbrengen  best origineel is, verfrissend misschien zelfs, maar het werkt niet. Ook daar man, pak ze meteen bij de korte gekrulde, maak een  aanbod en laat niet meer los! Echt waar.

Maarten, in het volste vertrouwen dat je een glorieuze verkoops-carrière gaat uitbouwen, groet ik je…

Jij, Krijger! Good luck, man!