Mannen en vrouwen hebben verschillende waarden stelsels. Bij vrouwen liggen die relatief vast, zijn die overwogen en meestal loyaal en juist. Vrouwen kaderen dat ook in hun leefwereld.  Eerst het gezin, de kinderen, de partner, zijzelf, en dan de buitenwereld. Bij mannen ligt dat anders.

Wij hebben in onze hersenpan, vlak naast de hypofyse een klein extra orgaantje (ja er is daar plaats genoeg), de ‘triglodytos conditionalis’.  Het bestuurt onze keuzes.

Mannen, dat is algemeen geweten, reageren op drie stimuli : sex, drank en eten. En onze onvoorwaardelijkheid is daarop gebaseerd.  Het glijmiddel is de onvoorwaardelijke vriendschap.

Het merkwaardige is dat geen enkele man dat ooit moet uitleggen aan een andere man, maar dat we dat met geen mogelijkheid verkocht krijgen aan onze vrouwen.  Dat is de mannencode. Niet meer of niet minder, en dat wordt doorgegeven van vader op zoon.  Ik heb daar zelfs een wetenschappelijke naam voor bedacht:

 The law of changing priorities in a closed system of unconditional trust.

Enkele voorbeelden verduidelijken wellicht wat ik bedoel.

Elke man is makkelijk tot iets te bewegen als er enige vorm van sexueel genot in het verschiet ligt. Stel: manlief komt naar huis, na het plegen van enkele zwoele telefoontjes met zijn partner.  Het hoofd vol broeierige gedachtes, het lijf strak van de testosteron, de kleren al half van het lijf…

Wat gebeurt er als op dat moment het volgende smsje binnenloopt, ondertekend door één van de betere vrienden : “Ben in de buurt. Pintje?”

Elke man, die naam waardig, ook al staat de partner in fijne lingerie in de deurstijl te koketteren, draait ter plekke om, prevelt wat verontschuldigingen en gaat voor dat pintje. I Kid you not. Sex kan altijd later nog. Dat pintje misschien niet, en ‘t is bovendien een vriend. Onvoorwaardelijkheid van de vriendschap. Bier en vriendschap zijn sterker dan vrijen

Omgekeerd zal geen enkele vent er mee zitten als deze of gene, op een vriendenavond niet opduikt. Het enige dat hij daarvoor moet doen is een sms sturen naar zijn vrienden ‘Sorry, neuken!’ . Wij verstaan dat. Wij willen ook verder geen uitleg.  Wij weten ook dat hij minstens  30 seconden minutieus overlegd heeft wat nu echt het belangrijkste was, en geopteerd heeft voor de bevrediging van zijn meer carnale behoeftes.  Die keuze wordt gerespecteerd. Zondermeer!  Sex overstijgt de vriendschap, die toch onvoorwaardelijk blijft.

Idem dito, luid mannenfeestje, en ineens is er ééntje weg. Je kunt er donder op zeggen dat die ergens eten wilde scoren. Je moet dus niet bellen naar vrienden, thuis , of eventuele vriendinnen. Ga naar de eerste de beste pittabar of frituur en daar ga je hem vinden. Niets te maken met  even alleen willen zijn. Gewoon honger, en een te traag beslissingsproces in de groep. Dan houdt het even op, en  krijgt eten de absolute voorrang.  Eten na drank overstijgt de onvoorwaardelijke vriendschap.

Zo werkt dat bij mannen. En minder bij vrouwen. Denk ik.