Er is kennelijk iets te doen rond borstkanker.  Vergeef me dat ik daar niet altijd zo alert voor ben. Het is iets  met roze lintjes en zo. Ik ben daar volledig voor. Outing en zo.  Ik geef ook toe dat ik de tel en de kleur wat kwijt ben, rond al die lintjes, en ook of ik er voor of er tegen moet zijn.  Sommigen zijn voor iets, anders zijn voor de bestrijding van iets, en nog andere zijn tegen iets. En het is ook tijdsgebonden blijkbaar. Dat maakt het helemaal moeilijk. Vestimentair ben ik al niet o’n held, om dan ook nog eens om de haverklap een ander kleurtje op te spelden… pffftt. Livestrong, dat zijn geen lintjes, dat zijn armbandjes, dacht ik.   Waar ik vooral ook voor ben, dat is in het ongebreideld loslaten van creativiteit op dat soort initiatieven. En nu niet flauw doen met azalea’s of marsepein, neen, lohs gehen!

Neem nu de bakker van mijn dorp. Naast de Jommekes- en Samson-broden, de Sonia Kimpe vermagercroissants en de St Hubertus mastellen werd hij geconfronteerd met de warme oproep om een creatieve actie te bedenken rond het roze bortstkankerlintje.

Bakkers zijn handelaars. Ze denken mercantiel. Iets langs de lijnen van 2 kopen, 3 betalen. Of omgekeerd, laat ons daar niet klein over doen. Die van mij heeft er een extra dimensie aan toegevoegd, een vrije associatie als het ware… Borstkanker, borsten… zal ik eens een paar appetijtelijke gebakjes maken, die daaraan doen denken? En afwerken met een framboosje om vooral geen misvattingen te laten ontstaan. Beeldvorming, weet u wel.

Het resultaat is erg bevredigend. Bakkers aller landen, neem hier een voorbeeld aan, zo hebben wij op deze druilerige novemberdagen ook nog eens om mild vrolijk gestemd opnieuw de herfstnevel in te stappen.

2 kopen, 3 betalen