Ik moest onlangs spreken op Social Media Day. Net dat ietsje te kort om echt plezant te kunnen zijn, want ik vertel graag. Maar toch ook weer lang genoeg om de aanwezige bloggers te schofferen. Niet met opzet, maar toch… Het is een gave!
Ik had een heel betoog in elkaar gestoken om nog maar eens te pleiten voor goede content (met een aantal kleine cases), eerder dan dat men zich tevreden stelt met het op een site, of in een medium zwieren van een hoop inhoudelijke stuff zonder meer. En ik had ook ergens een slide, met in volgorde van belangrijkheid het aantal hits/pageviews dat blogs/ goede blogs en blogs in een ‘erkend medium’, konden halen, volgens mij.. Daar zat het venijn. Een slechte blog, ik denk dan aan een stukje dat slechts een paar honderd hits haalt. Vooraleer ik dat echter liet zien, vroeg ik de aanwezigen of er bloggers in de zaal zaten, en hoeveel hun blogs dan zowel scoorden. Dat was tegelijk ontnuchterend en pijnlijk. En verder wil ik het daar niet meer over hebben 😉
Maar het heeft me wel aan het denken gezet.
Zou het dan toch zo zijn dat bloggen dood is? Ik mag hopen van niet. Waarom halen een aantal blogs geen breder publiek? Tenzij je natuurlijk uitgaat van het standpunt dat je gewoon voor jezelf schrijft en niet geïnteresseerd bent in ‘readership’.
Taalvaardigheid is een eerste vereiste, maar zelfs dat is niet noodzakelijk. De meesten vinden wel een manier om zich te uiten, zelfs al zullen ze nooit een gooi doen naar literatuurprijzen. Zelf hanteer ik ook niet altijd het mooiste Nederlands, jammer genoeg. Soms gaat het ook gewoon om het doorgeven van informatie, of het ventileren van meningen. Daar hoeven geen literaire spitsvondigheden bij.
Wat blijft er verder nog over?
Een goede titel, dat is niet overbodig. Een scherp prentje, dat helpt ook. Een beetje SEO schrijven, dat kan geen kwaad. goede trefwoorden en links in je stukken, doet niet iedereen dat? allemaal inhoudelijke aspecten.
Maar dat andere stukje, de distributie van je content, en de nazorg, zou het daar aan liggen? Voor velen zal het allicht overbodig zijn, maar ik lijst het toch maar even op.
Na het schrijven volgt het posten. Op alle mogelijke platformen en netwerken. Liefst niet op hetzelfde tijdstip. Ik doe ze allemaal, en ik gebruik ook op facebook en linkedin verschillende pagina’s en groepen. En google plus is niet dood, echt niet!
Daarna volgt het mailen. Ik heb altijd veel aandacht besteed aan het opbouwen van een mailbestand van lezers van mijn blog. Het kan oubollig klinken maar het werkt nog steeds. Voor mij is e-mail nog lang niet dood. Regelmatig gebruik ik ook een blogpost om een mass mailer te versturen naar ‘klanten en prospecten’. Dat zijn mijn zakelijke contacten. En dus doe ik dat uiteraard niet met een stuk over Hot Marijke!
Het derde luik van de activiteit noem ik ‘secundaire conversaties‘. Je kunt je daar vrolijk over maken, maar ik denk niet dat ik al ooit één reactie onbesproken heb gelaten. Of een retweet of mention, onbedankt. Ja dat kost tijd, en ja ik trek daar tijd voor uit. Omdat het bijdraagt tot de ‘positieve ruis’ rond een blogpost.
Ik vind het onbegrijpelijk dat er op veel blogs reacties staan die onbeantwoord blijven. Ik reageer daar systematisch op. Het geeft niet alleen een gevoel van betrokkenheid, het is doodeenvoudig een kwestie van respect. Je vraagt toch veel van je lezers? Ze moeten je blog lezen, en ze reageren, dus het minste wat je kan doen, is daar erkentelijk voor zijn. En beleefd blijven, ook al krijg je bagger reacties.
Verder kan ik niet zo heel veel bedenken, behalve dan misschien het gebruiken van je geheugen. Als ik ergens op een sociaal medium een topic, conversatie of een mening tegenkom waarvan ik weet dat ik er een stuk over geschreven heb, en het absoluut on topic en gepast is, dan zal ik wel eens vermelden waar men dat kan vinden.
Het zijn kleine dingetjes, maar vele kleine dingetjes maken kennelijk het verschil. En ik ben er van overtuigd dat die secundaire conversatie, het ‘ownership’ nadat het stuk begint te leven, dat dat het belangrijkste is.
Wie me er meer over wil horen vertellen, dat kan. Hetzij in face to face, hetzij bijvoorbeeld op 19 november.
Just! Guidooohh 
Pingback: Bloggers part of the marketing mix? by @dailybits
Voor persoonlijke blogs hou ik het bij goed distribueren.
Meer dan genoeg, voor mezelf. En dat hoeft geen moeite te kosten. Ook comments worden makkelijker met de juiste kennis van zaken.
Ik gebruik deze plugins: http://blog.wann.es/2013/basis-wordpress-blog-plugins/
Volkomen mee eens. Bedankt voor het ‘sharen’
Ja lap nu ben ik met mijn vorige comment subscribed met mijn Google account, terwijl ik ook een WordPress account heb. Guido kun jij de 2 samenvoegen zodat ik via de juiste weg updates krijg? Want mij lukt het niet.
Pingback: Interesse voor een technische blogger workshop? - Dailybits.be weblog
Inderdaad. Ik zit al langer met een idee in mijn hoofd om voor wat Vlaamse bloggers eens een avondje SEO for blogs en blogmarketing te organiseren. Ik zie continu bij andere blogs nog vele kleine basic zaken, die direct voor een groter aantal bezoeken zou kunnen zorgen. Zelf draai ik 600-1000 bezoekers/dag op mijn blog zonder overdreven promotie, maar wel gebruikmakend van basic seo-zaken.
Misschien toch maar eens die workshop in elkaar steken?
Voila, zoals beloofd mijn reactie 😉
Eerst zeggen dat in de reacties hierboven al wel wat bemerkingen gegeven zijn. En wat je geschreven hebt over blogs die niet “draaien” is volledig correct. Alleen mis ik een aspect in je betoog: namelijk het onderscheid tussen de soorten blogs die er zijn. Wat je zegt over blogs die te weinig “draaien” telt volgens mij vooral voor zij die een maatschappelijk, economisch, politiek of andere invalshoek hebben, en dus bijgevolg vooral baat hebben bij een groot lezersbereik. Dat telt mijns inziens niet voor de talrijke andere blogs die eerder vanuit een “hobby”-standpunt worden geschreven en waarbij de blogger zijn eigen ervaringen, emoties, dagelijkse beslommeringen wil verwoorden (waaronder ik dus ook mezelf reken). Natuurlijk wil elke blogger meer en meer lezers – geloof niet degene die zeggen dat ze enkel voor zichzelf schrijven 🙂 – maar mij zou het een beetje benauwen om meer dan ettelijke honderden of duizenden views per logje te hebben. En je weet evengoed wat goed verkoopt om meer views te krijgen: miserie, sex en verhalen over bezoekjes aan Hot Marijke 🙂
Je opmerking over interactie met je lezers steun ik volledig: ik beschouw het als een soort van clientvriendelijkheid om op de meeste van mijn reacties te reageren. Bloggers die dat achterwege laten, laat ik gemakkelijker links liggen.
Je hebt trouwens een hele goede blog; ik kom hier steevast lezen.
Dank voor de reactie en dank voor het compliment. Ik volg je dat het voor ‘persoonlijke’ blogs minder belangrijk zou kunnen zijn. But then again. Goede stukken verdienen het om gelezen te worden. Het is een misrekening om daar voluntaristisch in te zijn. En ja , je zou denken dat ik weet wat goed ‘verkoopt’, maar daar zou je je in vergissen. Mijn topstuk ging over een verloren gegane knuffel, en dat was niet goed geschreven. De stukken die ik schrijf over het verdriet dat ik heb omdat mijn papa begint te dementeren, die halen de meeste hits, omdat ze uitnodigen tot betrokkenheid en omdat ze echt zijn. Ik vind het in die context ook erg benauwend dat ik steevast het label ‘marketingjongen’ opgespeld krijg. Het is niet omdat ik dat gedaan heb, dat men mijn authenticiteit in twijfel kan en mag trekken. Los daarvan, erg fijn dat je de tijd genomen hebt om een gefundeerd antwoord te formuleren. alles om het debat te dienen!
Hm. Dan is mijn blog slecht. Echt slecht. Wat zeg ik? Megaslecht.
Maar ik heb er zo mijn commentaar over geschreven.
Benieuwd hoeveel hits deze link op dit platform zal genereren 🙂
http://elegant-slumming.blogspot.be/
Slecht is iets wat ik alleen voor mijn eigen Posts gebruik. Ik heb al pareltjes geschreven die door een paar honderd man werden opgepikt en bagger die blijft zorgen voor hits en controverse. Niks is slecht, goesting is alles! Ik ga meteen lezen 🙂
Wauw! Wat een getallen ik ben al
onder de indruk van het feit dat de
gemiddeld 300 lezende lezers blijven
lezen, terugkomen en blijven terugkomen.
Leuk stukje, blijft leuk om je te kunnen lezen!
je moet daar ook gewoon blij om zijn. In absolute termen maakt het allemaal niet veel uit, maar ik blijf het vreemd vinden dat men hier (en elders) blijft poneren dat het niet belangrijk is om gelezen te worden (al dan niet door veel mensen)
Dat ben ik ook *blij kijkt*
Natuurlijk wil je gelezen
worden, anders volstaat
een dagboek op je
nachtkastje en parkeer
je het niet online lijkt me.
Ik denk dat het ook allemaal afhangt van het onderwerp van je blog. Iemand die een blog start over het paringsgedrag van de rode Angolese bosmier gaat waarschijnlijk nooit enorm veel hits genereren.
Zelf probeer ik zoveel mogelijk maatschappelijke thema’s te mijden (ik heb er zonet een uitzondering op gemaakt).
Ik ben tevreden met mijn statistieken en de interactie op mijn blog, maar ook ik maak er een erezaak van om iedereen te beantwoorden, elementaire beleefdheid inderdaad.
Welke bosmier 🙂
Ik heb ooit (als strafwerk) een opstel van 4 bladzijden moeten schrijven over “De verbanden tussen de Vlaamse kermis en het paringsgedrag van de rode angolese bosmier”, is me altijd bijgebleven. Volgens Google bestaat dat beest niet… 🙂
🙂
Na 2 jaar bloggen merk ik dat het inderdaad “krabben” is om lezers te krijgen. Niet dat ik grootse campagnes ga organiseren… Vaak kan ik ook meer genieten van een tekst die nauwelijks 30 hits heeft, maar wel leuke of pakkende reacties genereert; terwijl een tekst van 300 hits verdwijnt in het “collectieve anonieme geheugen”. Zoals Elke min of meer in haar reactie stelt: het onderwerp bepaalt het aantal hits. Wel knap dat je zo’n “grootblogger” bent. Je behandelt zelf ook vaak nicheonderwerpen, maar je schrijfstijl maken ze net dat ietsje meer. En je “relatieve” bekendheid speelt ongetwijfeld ook een rol.
zoals ik ook op je site al stelde, het absolute aantal doet er niet toe. Ik lees je graag en veel, en ik retweet of like dat soort stukjes om ze bij meer mensen binnen te krijgen, maar het is een illusie dat het gebeurt zonder te ‘werken’.
Nu ben ik toch wel benieuwd naar jouw cijfertjes voor slechte/goede blogs. Kwestie dat ik een streefdoel kan toevoegen aan m’n lijstje 🙂
Zoals gezegd, mijn topblog, weliswaar geholpen door het onderwerp, en volkomen atypisch, daar heb ik 16000 hits mee gehaald, waarvan 12500 op één dag. dat was die over het grote verdriet in de koekoeksdreef. Echt slechte stukken dat zijn die die voor mij geen 300 hits/pageviews halen de eerste twee dagen. Normale posts doen tussen de 500 en de 1200. Zo’n Hotmarijke post, die gaat daar ook ver over…
Zot zeg! En dan ben ik al trots als ik keer op keer de 200 haal… Maar goed, ik denk dat jouw blog wel een veel breder publiek aanspreekt dan mijn nicheonderwerp.
En ik moet eigenlijk al niet klagen, mijn blog is nog maar een paar maanden oud en de statistieken verdubbelen momenteel elke maand. Ooit haal ik misschien die 500-1200 per stukje ook wel 🙂
zorgzaamheid is voldoende denk ik, het gaat ook niet echt om absolute aantallen hè, ik vind progressie ook belangrijk. en appreciatie.
Het aantal pageviews zegt natuurlijk ook niet alles, een aantal mensen ontvangt je stukjes vermoedelijk via mail. Als ze het stukje in hun mailbericht lezen, hoeven ze niet meer door te klikken en verschijnen ze ook niet in je statistieken…
Volledig mee eens, die aantallen ken je he … T was ook enkel maar een poging om op te lijsten wat je zoal kunt doen
Zoals je inderdaad aangeeft zijn er ook veel mensen die gewoon schrijven om hun gedachten te uiten. En dan is het niet nodig dat je duizend hits hebt op een bepaald topic. Ik hecht er op zich ook niet zo heel veel belang aan. Ik ben blij dat er mensen zijn die het volgen, en reageren, maar dat hoeven er geen duizenden te zijn voor mij. Zolang dat de mensen die het lezen het goed genoeg vinden om terug te keren ben ik al erg content. En dat blijkt nu het geval. 🙂
Dat is waar, maar vind je het dan niet leuker dat je ideeën gedeeld en gelezen worden door meer mensen?
Goh, het hangt ervan af. Ik vind dat in die korte tijd dat ik af en toe iets schrijf, er al behoorlijk veel mensen zijn die reageren. Ik probeer ook wel meestal te reageren op comments, omdat ik het apprecieer dat de mensen het zo aandachtig lezen. En ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het niet leuk vind als er veel mensen het lezen. Maar op zich heb ik zeker geen duizenden hits nodig hoor.
Oh, en ik ben ook allesbehalve een literair wonder hoor 🙂
Ik behoor ook tot de categorie die schrijft ‘voor zichzelf’ (nu even niet, maar da’s een tijdelijk logistiek probleem). Een (groot) publiek is leuk, maar ik merk gewoon zelf dat ik me daar niet mee motiveer. Het schrijven van een blogbericht is voor mij het focussen van gedachten, het formuleren van ideeën, het achteraf kunnen gebruiken als doorverwijzing (“Wat ik vind van e-books in Vlaanderen lees je hier”) en het voorleggen van meningen aan ‘een publiek’, waarbij het feit dat het geïnteresseerd is belangrijker is dan de grootte. Een persoonlijke blog is voor mij ook een experimenteerruimte voor vanalles en nog wat, van inhoudelijke tot technische keuzes. Zolang ik eruit haal wat ik er wil uit halen, is het voor mij prima in orde.
Maar ik ben het met je eens dat je er niet van moet uitgaan dat iedereen die het wil lezen het wel zal vinden. Als blogger ben je een one-man publishing shop, inclusief marketing en promotie. Het getuigt van een gebrek aan mediawijsheid dat je zou denken dat het online zetten op zich geldt als ‘publiceren’. Maar ik heb er zelf niet zo’n probleem mee dat ik bij wijze van spreken elke lezer van mijn blog persoonlijk ken (of leer kennen), bij een publiek dat in de duizenden loopt is dat onmogelijk.
Volgens mij kan het prima dat je bijvoorbeeld een blog voor je straat of je vrienden-/hobbyclub maakt, met in totaal hooguit honderd lezers. Ik vind dat zelfs een sterk gebruik van het medium. Door die focus kan je wellicht meer bereiken dan door het bereik per se te willen oprekken (want dat is het gevaar als je mensen een schuldgevoel aanpraat omdat hun absoluut bereik laag is). Als blijkt dat je buurt- of straatblog vooral al dan niet zelfverklaarde social media experts bereikt en niet zozeer je buurtbewoners, dan heb je volgens mij een probleem, en dat zie je niet noodzakelijk aan je leescijfers.
Zeer valabele punten. Misschien ben ik iets te voortvarend geweest met ‘niet draaien’ terecht punt van kritiek
Ik heb een zeer klein rechtstreeks publiek (200 per jaar of zoiets) maar ik heb wel al gemerkt dat sommige blogposts van mij letterlijk worden overgenomen op andere blogs en forums, waar ze daar dan duizenden hits krijgen. Mijn naam staat er dan natuurlijk niet meer onder, en er is geen enkele link terug. Ik vind het alleen maar bij toeval, door te googlen op de letterlijke tekst van een blogpost.
Dus ja, het is allemaal heel relatief.