Levi’s 501
Uw eerste lief, het blijft iets speciaal. Zelfs na zovele jaren.
Ik was 16, ik zal het nooit vergeten. De eerste aanraking, hoe het aanvoelde. Het was erg natuurlijk. Het klopte, alsof we voor elkaar gemaakt waren. We bleven ook erg lang bijeen. Onafscheidelijk, dag in dag uit samen. Ik kon er alles bij kwijt, ik werd nooit ontgoocheld. En ja, uiteraard deed ik er stomme dingen mee. Maar ze kon tegen een stootje. We gingen samen op reis, kampeerden, wandelden, fietsten, je kunt het niet opsommen of ik deed het. En ik was trouw.
Aan mijn lijf geen Wranglers, Lee, of Landlubber, god beware me. Levi’s. 501. Niets anders. En als ze versleten tot op de draad was kocht ik een andere. Een relatie van jaren. Nooit in ontgoocheld. Makkelijk ook, je hoefde maar twee dingen te onthouden. twee cijfertjes, en je had nergens last van.
Maar dan komen de jaren van het betere geld verdienen. En iemand, ooit, heeft je gezegd, dat je wel eens wat anders kunt aantrekken. Chino’s, dat soort gruwel. Passen geweldig goed bij polo’s met opstaande kraagjes en bootschoenen en geven je die heerlijke casual look van een echte bal. Broeken met bandplooitjes. Je koopt je kleren in andere winkels, je koopt andere merken. En dan krijg je de ultieme horror. Designer jeans. Ik pleit schuldig over de hele lijn. Boss, 7 for all mankind, en alles wat er tussen ligt. Het ziet er uit als jeans, het is het alleen niet. Het mist iets. En het is niet zo robuust. En het kost te veel!
En dan komt het trauma. Na jaren zwerven denk je terug aan vroeger, je wil terug gewone jeans kopen. En je wandelt nietsvermoedend een schreeuwerige jeansstore binnen. Een volledig uit stretchers en diverse soorten piercing-materiaal opgetrokken jongmens, wiens ballen vermoedelijk nog maar net zijn ingedaald, gaat dat wel even klaren. De muziek geeft je hoofdpijn, wegens te luid en niet mooi. Het kereltje irriteert vanwege verregaand vanzelfsprekend en totaal niet begaan met wat je echt nodig hebt, maar wel met hoe zijn bilspleet net niet te zien is, als hij het kruis maar zo laag mogelijk krijgt van zijn eigen jeans. Daar dienen die spiegels voor. Hij schiet je een paar jeansmodellen voor, en je koopt. Beteuterd, ontgoocheld, en je zit met een paar jeans dat je niet graag hebt, nooit graag gehad hebt. En je gaat terug naar de betere, beschaafde zaken. Maar het blijft knagen, want het is niet wat je wil…
Hoe anders. Gisteren. De Levi’s jeansstore in de Kammenstraat ( ja, ik vermeld de naam, niet omdat het gesponsord is, maar omdat ik een happy shopping experience had, zoals ze dat in’t jargon noemen).
ik stapte er binnen, half getraumatiseerd nog door de vorige ervaringen. Ook hier ‘grungy’ types, met de nodige inkt en versieringen. Met dat verschil, ze kenden hun vak. De man monsterde me even. Erg vriendelijk, zachtaardig zelfs. ‘501 al eens overwogen? ‘ Ik knikte. ‘Knopen of rits?’. Toen ik knopen zei, lachte hij even opgelucht… ‘yep, 501!’
Ik hoefde niks te zeggen. Mijn nummertjes waren helaas ook niet meer dezelfde als 30 jaar terug, maar hij haalde feilloos de juiste kleur en maat boven.
‘Daar in de hoek, dat is het grootste pashokje!’ was de enige vorm van juiste situationele humor die hij zich permitteerde, gegeven mijn lichaamsomtrek. Ik moest er hartelijk om lachen. De jeans paste.
Het is altijd prettig thuiskomen bij een oud lief!
Just! Guidooohh 
Helemaal mijn ding, die 501. Geweldig verhaal en zeer herkenbaar.
Na allerlei omzwervingen met o.a. Diesel, Replay, G-Star, ben ik weer terug bij de Levi´s 501 (het liefst de 501xx shrink-to-fit, die je lang ongewassen moet dragen (minimaal 6 maanden) en dan ermee in zee zwemmen en laten drogen terwijl je hem nog draagt, gaat ie perfect naar jouw lichaam staan en luisteren). Dat is echt een topbroek die hierdoor superpersoonlijk wordt. En als ie slijtplekken gaat vertonen (helaas onvermijdelijk als je een 501 dagelijks draagt), lap ik ze op, eindeloos: lap over lap over lap over…… Ik heb een 501 van ruim 25 jaar oud met meer dan 60 reparaties liggen, allen door mijzelf uitgevoerd. Levi´s 501, ook mijn grote liefde.
Maar ook die andere icoon, Lee 101Z, mag er wezen. Die wissel ik af met mijn geliefde 501.
Jeansgeschiedenis… 🙂 leuke reactie!
Dank je. Zodra ik een nieuwe Levi´s 501xx aantrek, begint er een stuk geschiedenis. Maar ik koop ook geregeld oude 501´s via Ebay (ebay.de heeft vaak mooie ingedragen exemplaren) en vlooienmarkten. De staat waarin ze verkeren maakt me dan niet uit, want ik kan inmiddels prima jeans verstellen na ruim 30 jaar trial-and-error achter de naaimachine. Dat doe ik overigens ook voor anderen, die ook moeite hebben afstand te nemen van hun stuk jeansgeschiedenis.
😀
leuk en grappig, en bijwijlen heel bijtijds,
ook jarenlang aanhanger van de 501, maatje 32-30, meerbepaald,
nu mexx, en vogele, “hyp”, en zit me ook als gegoten
marketing, hersenspoeling, maar soms moet je voor verandering gaan, en van het resultaat genieten,
groe
t,
Mermuys Frank
levis 501 zeker ook mijn lief maar ik had nog een liefde opgevat nl de roy rogers met van die mooie zakken achterop en altijd ok met smalle tailles zou je dat nog ergens kunnen vinden?
De eigenaar van The Globe Outfitters in Arnhem (NL) heeft een jaar geleden de Roy Rogers met klepzakken opnieuw in produktie gebracht. Een limited edtion met Japanse dry denim and white selvedge aan de buitennaden. Ik heb er een aangeschaft, een topper. Ik weet niet of ze er nog zijn. Contact kan via hun Facebookpagina. Ik geloof, dat er 250 van gemaakt zijn.
ik heb er ook gekocht bij The Globe, zitten nog steeds zo goed als vroeger. En die klepzakken blijven een eye-catcher
Ik zou graag een Roy Rogers hebben met klep zakken maar 31 32
Ik heb hier nog een 501 hangen van bijna 30 jaar oud,…misschien 28 of 29. Ik kan er nog in, maar ’t is mijn model niet meer wegens heel hoge taille, maar ik laat ze hangen, sentiment. In diezelfde Kammenstraat was een jaar of 7, 8 geleden ook, even, een vestiging van Lucky Brand Jeans – super jeans, maar ze zijn helaas verdwenen. Drie jaar geleden heb ik me in New York nog eens laten gaan, ook échte jeans, met verkopers die weten wat ze doen. En elke jeans heeft hetzelfde kleine ‘folietje’, in de gulp staat “lucky you” geborduurd.
SUPER VERHAAL! En zo goed verteld!
Ben ook afgedwaald naar andere jeans, maar dankzij de Kammenstraat …. terug naar de originele !
Ik draag heel veel 501-en. Ik heb vijf jaar geleden besloten geen kostuums meer te dragen op ’t werk, en loop 95% van de tijd rond in jeans, ik heb alleen 501 maar in verschillende kleuren.
Ook voor mij eerste liefde 🙂
Wat een immense ontgoocheling… Dacht ik nu eens echt iets bij te leren over primo, jouw oude liefde (op twee voeten) en secundo, jouw mening over oud versus nieuw en liefde in het algemeen.. Stof voor een volgende keer, Guido? Neen beter: ineens een reeks, ‘let’s say’ in 10 delen? 😉
Een meer dan interessant thema, maar ik vrees de oude littekens en wonden, de nieuwe zijn amper geheeld 🙂
Fijn je van dienst geweest te zijn Guidooohh. Altijd welkom voor een nief oud lief! Grtjs, Team Levis Kammenstraat
grijns, tot binnenkort.