Een gekend weekblad heeft voor de tweede keer beslist om eenwedstrijd uit te schrijven voor de beste blog, in een aantal categorieën die nauw aansluiten bij de interessesferen van de lezers van het blad.

De bedoeling is dat lezers, maar ook de zogenaamde “FFF” , friends, family and fools, sympathisanten van de verschillende blogs, stemmen en het initiatief ondersteunen. Het gevolg is dat je er door overspoeld wordt op diverse sociale media, en dat leidt tot ergernis en zure oprispingen. Jammer vind ik dat.

Het is onzin allemaal, volgens sommigen. Doorgestoken kaart volgens niet geselecteerden, en alleen de genomineerden zijn blij. En dan nog, want die proberen dan ook nog eens het belang ervan te relativeren. Terecht overigens.  Het is maar een blog.

Je kunt geen blogs met elkaar vergelijken, en je kunt dus ook al helemaal niet uitzoeken welke de beste is. Volgens de critici.
Voor blogs kan dus niet wat zelfs voor literatuur kan, of voor films, of voor theatervoorstellingen. Niet dat ik ‘huisnijverheid’ op hetzelfde niveau wil plaatsen als professioneel gemaakt entertainment, of hoogstaande literatuur, maar ik ondersteun het initiatief wel van harte. Ik denk dat het namelijk wel kan. Iets is goed geschreven of niet. Foto’s zijn goed of niet, over smaak valt te discussiëren maar coherentie, visie, esthetiek, inhoud en inspanningen, dat wordt snel tastbaar. Het is ook meer een ambacht dan een kunstvorm.

Ik denk dat je blij moet zijn met soortgelijke inspanningen. Het fenomeen van het ‘bloggen’, het bijhouden van een weblog, een soort dagboek, met overpeinzingen, artikels, columns, of welke vorm het ook krijgt,  is al lang de kinderschoenen ontgroeid. Toch wordt het quasi jaarlijks als voorbijgestreefd beschouwd. En toch neemt het belang van blogs alsmaar toe, zowel in de privésfeer als bij bedrijven.  Ook daarom vind ik zo’n prijzenfestival wel eens leuk.  Omdat stille inspanningen ook al eens mogen gewaardeerd worden. De inspanningen om een blog te onderhouden zijn echt niet van de minste. Je moet niet alleen een aantrekkelijke schrijfstijl ontwikkelen, je moet ook nog eens voor regelmaat zorgen, aantrekkelijke onderwerpen vinden, en die op de juiste manier onder het daglicht brengen. Daarnaast moet je een zekere know how opbouwen rond verspreiding en interactie. ‘The one man publication show’.

Sommigen zijn daar goed in, anderen niet. En ja, er is veel bagger, gaande van puberale meisjesblogs waarvoor het dagboek met slotje een betere oplossing was, over bijeengeraapte videofragmentjes met als enige bedoeling veel hits te halen. Elk zijn vrijheid om iets te verspreiden en te kijken of het werkt.

Maar daartussen, daarnaast, heb je een enorme  uitbarsting van creativiteit en expressie. Mensen die met passie schrijven, publiceren en proberen meerwaarde te leveren. Ik vind dat zoiets mag geapprecieerd worden, en dat men mag pogen om dat te beoordelen.

Eén van de regels van content-marketing stelt dat content niets is zonder context. Een krant en een weekblad is daar het beste voorbeeld van.  Een titel als De Morgen geeft context aan een inhoudelijk stuk en daardoor ook meerwaarde. Omgekeerd geldt ook. Ik schreef al jaren, maar pas door voor De Morgen te publiceren werd algemeen aangenomen dat ik wel wat kon schrijven. Voordien was ik een dromer en een hobbyist. Zo werkt het.

Bloggers proberen hun eigen context te bouwen rond hun content. En een wedstrijd zoals de Weekend Blog Awards ondersteunt dat. In een tijd van verzuring en cynisme vind ik het fijn dat zo een weekblad haar eigen context in vraag stelt en een forum biedt voor andere ‘vormen’.

En dat het werkt kun je afleiden uit het aantal inzendingen. Bij de eerste editie waren dat er 2500, een jaar later is het gestegen naar een kleine 5000.  Idem dito voor het aantal stemmen dat exponentieel stijgt.

Ja, het stelt allemaal niet veel voor in het groter geheel der dingen, en ja, het is een erg slimme zet van het weekblad in kwestie, maar tegelijkertijd valt er niet op af te dingen. En is er niets mis mee dat blogs eens door een professionele jury door de mangel worden gehaald. De kwaliteit kan er alleen maar beter door worden.