Ik ben een marketinghoer, en een aandachtsslet. Wie mij kent, of bezig ziet op de sociale platformen en op de diverse hoogmissen van ons métier, zal dat beamen. Zelf denk ik daar anders over, maar dat doet niet ter zake. Ik weet dat je animo rond je profiel moet houden op de diverse netwerken, anders tuimel je zo de vergeetputten van het wereldje in. En ik wil aandacht, aandacht voor mijn stukjes, die ambachtelijk geschreven zijn, en waar ik best wel trots op ben.
Onlangs ben ik mijn absolute antipode tegengekomen. Een kaasmaker uit Salzburgerland. Hij werd ons aangekondigd als een jonge boer, die erg succesvol bezig was, hoog op de alm, met een kaasmakerij.
Wat we te zien kregen was een helder uit de ogen kijkende, getaande alpenkop, die met een mok koffie en een sigaret voor zich, met nauwelijks verholen afgrijnzen keek naar het stelletje ‘journalisten’ voor hem.
Hij had een pracht van een uitbating, en dat zeg ik zonder een zweem van ironie en ik som even op wat hij op de verschillende locaties als didactische uitleg meegaf.
In de kaasmakerij : “Dit is de kaasmakerij, als u vragen hebt, dan luister ik.”
In de winkel : “Hier verkopen we kaas, boter en spek. Proeven?”
Bij de ovens : “Het rookt omdat ik spek rook, dat gaat niet zonder rook”.
In de kelder: “Mijn kazen gaan bijna kapot van dat geflits!”
Bij zijn toeristenverblijven : ” Het zijn oude, opgeknapte huizen, dat is leuk voor de toeristen”
Hilarisch en juist was het. De man leefde in en voor zijn producten, en al de rest deed er geen zak toe. Hij liep in hetzelfde kloffie rond dat hij al jaren aantrok, gaf zo kort mogelijk antwoord en wilde eigenlijk niets liever dan dat we zo snel mogelijk opkrasten, en hem lieten verder werken.
Was hij onvriendelijk? Neen. Hij had alleen geen zin om zich met bijzaken bezig te houden. En zo hoort het. De kaas was verrukkelijk, de koffie was lekker en ik durf te wedden dat er aan de uitbating van het hof ook niets verkeerd was, alles zat vol, en het ontbijtbuffet zag er heerlijk uit. Meer moet dat niet zijn. Word of mouth, storytelling en conversationmanagement, his way.
Just! Guidooohh 
Klinkt als een interview met wijlen Lou Reed…
Dit is op STIMA : Hybrid Marketing herblogden reageerde:
Hybrid marketer, avant la lettre…
Dit artikel op Zen Habits deed me aan je blogpost denken:
http://zenhabits.net/shhh/#more-8409
“Imagine owning a muffin shop. If the muffins are commonplace, you’ll have to advertise and do some “guerilla marketing” to get customers. But if your muffins make people roll their eyes in ecstasy, they will tell the world of your deliciousness, and the world will pound on your muffin-scented door.”
Als marketeer of communicatiemens is het zo makkelijk om nog een stem toe te voegen aan het oorverdovende geraas dat er al is. Ik twijfel daar zelf vaak over. Aanwezig zijn op het web: OK, maar de grens tussen inbound en outbound marketing kan soms zeer dun worden …
In ieder geval: fijne post!
ik zal er met veel plezier een tas koffie gaan drinken en een groot stuk van zijn kaas kopen als ik nog eens in de buurt ben…
’t is een aanraderke, vooral zijn koffie, als hij naar je zit te staren. 😉
Wat een held. Waren er maar meer zo.
ja hè, authenticity 3.0
Is dat net geen contradictio in terminis? In 3.0 is alles toch zo voorgekauwd als het maar kan zijn? Maakt individualiteit geen verschil meer uit. Moet je meezeulen met de massa om toch maar niet uit de toon te vallen (“en verbonden zijn met elkaar en met alles”). Dat staat toch een beetje diametraal tegenover authenticiteit, waar het net allemaal draait rond individualiteit, eerlijkheid en waarheid? (Nu goed, just my 2 cents.)
het was om te lachen matthias, om te lachen… 😉
Ok.
terug naar de essentie… me like!
Meer moet dat inderdaad niet zijn 😉