werd doorgegeven.  De Liebster Award, met andere woorden.  En nu moet ik antwoorden, op vragen gesteld door Sabine Meijerink. Toffe blog, nog prettiger gemaakt door de droedels die ze er aan toevoegt. Maar dat terzijde. Het hele concept van de kettingbrief nog eens toegepast op bloggers.

Ik weet echt niet wat ik er moet van denken, behalve dan misscien dat het wel een uitstekend middel is om nieuwe, andere blogs te ontdekken. De bloggers die samen met mij deze vraagjes moeten oplossen zijn deze, en de commentaar is van Sabine, ik heb eerlijk gezegd nog niet naar hun blogs gekeken, maar ga dat alsnog doen. 

Krullevaar: Heerlijke leesbare schrijfstijl. Krullevaar schrijft zoals ze spreekt. Lekker korte blogs ook, nodigen uit om te lezen.

Paper en zout: Goede titel! Blogs die lekker weg lezen, verpakt met een toefje zelfspot.

Laura Arends Goed geschreven blogs over de nieuwste ontwikkelingen over online marketing en communicatie.

Hendrik-Jan de Wit Ik vind zijn oprechte manier van schrijven erg mooi. Het is herkenbaar en helder geschreven. Ik ben vooral fan van zijn liveblogs. De laatste over ‘naief of dom’ slaat de spijker op z’n kop.

Jacob Jan Voerman Kijk, als je het als blogger red tot in het theater hoef je over talent geen discussie te voeren. Da’s simpel. Ik lees zijn blogs erg graag. De teksten van Jacob Jan zijn doorspekt met levenservaring. Prachtig.

Weerzinwekkend Dit blog is op tekst gericht. Maar terecht. De verhaaltjes zijn prachtig. Ze lezen als een boek.

 

Tot zover de reclame. Nu de vraagjes, die op zich wel leuk zijn.

• Hoe ben je er achter gekomen dat je schrijftalent bezit? 

Ik vind het aanmatigend om van jezelf te  zeggen dat je schrijftalent hebt. Wat wel waar is, ik heb altijd geschreven, en graag geschreven. Opstellen  op school waren een plezier, verhandelingen schreef ik tijdens de humaniora voor mijn medeleerlingen, in ruil voor een paar pintjes. Schoolbladen, boekjes voor de verenigingen waar ik bij was, ik deed dat veel en graag. Misschien stamt het wel uit die tijd. Als er één les te trekken valt uit het verhaal is dat het gewoon loont om veel te schrijven. Het kweekt automatismes en het houdt je scherp. En wat ook helpt, zijn vrienden rondom je, die continu zeggen dat je nu toch wel eens werk moet gaan maken van een boek. Ook al menen ze dat, en geeft het een warm gevoel, ik blijf er bij dat het een brug te ver is en dat er niemand op zit te wachten. Wat het talent betreft, ik ben vooral intensiever beginnen schrijven op aangeven van mijn vriendin, die me dat liet weten toen ze mijn vriendin nog niet was. Ze is én mijn grootste, gemeenste, irritantste criticus, maar ergens ook erg veel inspiratie.

• Als je schrijversinspiratie een stad zou zijn, welke was het dan? En waarom?

Ik zou hier heel poëtische antwoorden kunnen geven, die tonen dat ik een belezen en bereisd mens ben. Maar ik weet voor mezelf dat ik veel van mijn inspiratie betrek uit mijn directe omgeving. Daarom blijf ik bij mijn eerste, quasi intuïtieve antwoord, Brussel. Het gekke is dat ik dat eerst nogal voor de hand liggend vond. En dus op zoek ging naar iets exotischer. Maar dat heeft geen zin. Mijn schrijfsels liggen vast in mijn verleden. Mijn verleden werd bepaald door een heerlijk mooie, moeilijke stad. Brussel schrikt op het eerste zicht af, door zijn lelijkheid, door zijn gebrek aan structuur. Brussel verenigt in zich heel veel moois en heel veel donker en slordig. Een beetje zoals ik, dat donkere dan, en dat lelijke. Ik ben een oude, romantische ziel,  een  verstokt aanhanger van het ‘leven is lijden’ principe, maar tegelijkertijd ben ik de meest verstokte hedonist en ik heb soms gewoon behoefte aan de  gezelligheid van de Midi of de Sablon, of al die andere plekjes die Brussel rijk is , maar die de buitenstaander nog minder zeggen. Ik heb ook nooit schrik gehad in die stad, niet van andere nationaliteiten, niet van bepaalde buurten. Dat geeft een erg onbevangen kijk op de wereld.

• Wat heb je nodig om goed te kunnen schrijven?

Ik denk dat het Claus was, die ooit gezegd heeft, inspiratie is voor amateurs. Ik ga zitten en schrijf.  Meer is er niet aan. Ik loop op straat en zie iets gebeuren en het verhaaltje ontstaat. Door te fantaseren, door in de mensen hun hoofd te zitten. Ergernis vind ik ook een mooie inspiratiebron. Dan knal je’t in één keer op papier. En verwondering. Dat is echt de mooiste. Ogen open, niks vanzelfsprekend vinden en je vragen stellen.  Anderzijds, soms heb ik gewoon geen zin, en dan maak ik mezelf wijs dat het beter zal gaan als ik aan een mooie cleane werktafel zit. En dat ik behoefte heb aan kaarsen, een mooi glas wijn en muziek. Vervolgens ga ik uren tijd verliezen en niks doen. Schrijven met drank lukt mij  overigens ook niet, hoe graag ik het ook zou kunnen. Het ideaalbeeld benaderen, Hemingway:  Write drunk, edit sober… Het moet heerlijk zijn om fantastische stukken uit je mouw te slaan terwijl je de sloten single malt achterover slaat. Het is mij niet gegeven, dat talent.

• Ik ga er even vanuit dat je trots bent op je schrijftalent. Waar blijkt dat uit?

Ik vind dat een gevaarlijke aanname. ik ben er niet meteen trots op, ik ben er wel enorm blij om dat wat ik schrijf ook gelezen wordt en geapprecieerd door toch wel redelijk wat mensen. Ik schrik altijd als ik andere bloggers hoor klagen over hun bezoekers aantallen. Het lijkt mij bijzonder frustrerend om zo te moeten werken. En ik ben nog steeds zenuwachtig als ik een stuk inlever. eender voor wie. Misschien is dat wel het belangrijkste, onzekerheid die je scherp houdt, waarbij je beseft dat je maar zo goed bent als je laatste stukken. Waar ik wel trots op ben, is dat ik met dat schrijven probeer om er mijn beroep van te maken, en dat dat in stijgende lijn begint te gaan. Van totaal onhaalbaar over vreselijke honger naar bijna rondkomen. Met wat geluk lukt het binnenkort. 😉

• Als je bevestiging zoekt voor je blogs, waar vind je die dan?

Dat sluit eigenlijk aan bij het voorgaande. Ik vind bevestiging in het feit dat ze gelezen worden, in het feit dat er op gereageerd wordt, en in de directe feedback die ik van vrienden krijg. De meesten houden godzijdank ook geen blad voor de mond als het er op aankomt. Ik vind het een zegen dat ze nooit te beroerd zijn om een smsje te sturen of een mailtje met de korte boodschap ‘veel te kort door de bocht!’ of ‘plus est en vous’.  En toegegeven, heel af en toe zoek ik die bevestiging bij mezelf en ga ik stukken teruglezen. Om ze toch niet meteen allemaal af te doen als bagger. Er blijft best wel wat overeind. En als dat niet helpt bel ik mijn mama.

De fakkel doorgeven is tricky. Ik lees er veel, en graag, maar erg onregelmatig. Maar ik heb vier all time favourites waar ik nooit iets van mis. Twee jonge veulens, één bijzonder grappige oudgediende en één veel te intelligente, die hier waarschijnlijk niet op zal ingaan. En om het nepotisme ter wille te zijn vermeld ik als vijfde mijn lief. Het is een fotoblog, dus de kans is niet onbestaand dat ze ’t naast zich neerlegt, maar toch…

 

Bloggen zeg ik : Elke De Vilder, een onovertroffen vuil blad. Schoon vlaams in haar schrijven, geeky, enthousiast, in het oog te houden.

De enige, unieke, onovertroffen winnares van de Knack weekend blog awards, 2013 : Astrid Vergauwe, toffe madam, meer zeg ik daar niet over, anders gaat ze naast haar schoenen lopen.

Ik hoop dat ze blijft schrijven, zelfs nu ze gelukkig is. De enige, tegendraadse Wendy Kroy .  Een moeilijke vrouw, maar een slimme vrouw. Haar blogs zijn meestal nogal ernstig, en ik heb er een bloedhekel aan als ze op haar feministisch stokpaard zit, maar enig gelijk kun je haar niet ontzeggen. En haar laatste blogpost  (vroeger) is ontroerend mooi.

Een schone, vertellende mens, met een groot hart en een lachend verstand. Houbi, hemzelve!  Gewoon iemand om te leren kennen, de blogger evengoed als de echte mens. geinspireerd, grappig, geestig. Houbi.

Een te mooie blog om te bezoedelen met banale tekstjes en kettingbrieven, maar de moeite om te ontdekken. Die van blissbohemian Ja, dit is favoritisme, zondermeer. Maar la Bliss heeft een talent voor beelden.

En ja er zijn er nog zovele andere, ik weet het, ik zal mijn blogroll nog eens bijwerken, en mij dan diep schamen over alle gemiste kansen. Sorry

 

Oh ja, 4 dames en 1 heer… u mag dezelfde vragen nemen als de mijne, ’t heeft al lang genoeg geduurd nu…  En de afbeelding bovenaan komt van een bijzonder mooie blog, met leuke en inspirerende tekeningen : http://badeblog.wordpress.com/