Luuuurrrvv cupcake

‘Hebt U nog botercroissants?’
‘Neen, mijnheer, allemaal op.’
‘En dat daar, wat is dat?’
‘Da’s gewoon ne sandwich, maar in de vorm van een hart, veu de valentoin!’ ‘Neen, dank u’.

Staande voor een toonbank, vol valentijnkitsch, speelde deze dialoog zich af. Ik kijk met groeiende afschuw naar alle moeite die de middenstand zich getroost om toch maar een korreltje mee te pikken van de ‘Valenterie’.

Wederom dezelfde vraag. Is het verstandsverbijstering bij de kleine middenstand? Of is er daadwerkelijk een markt voor? En wie is dat dan?

Je gaat me niet vertellen dat er wijven zijn die blij zijn dat manlief een cupcake, roos geglaceerd met een rood marsepeinenhart, meebrengt naar het ontbijt. Zo iemand flikker je toch gelijk weer buiten? En toon mij die vrouwen, die daar echt blij om zouden kunnen zijn. Of zijn dat die poppemiekes met garfields op hun bed, een kat in huis, en de volledige collectie Friends & AllyMcBeal onder het breedscherm?

Hoe geinig is het om hartvormige sandwiches te eten, of boterkoeken met roze glazuur, ook weer in de vorm van een hart?

Welke ‘shitforbrains’ neemt zoiets mee naar huis? Kan me niet voorstellen dat je nadien vergast wordt op een rondje lekker rollebollen. Eerder een meewarige glimlach en het vriendelijk verzoek om zo snel mogelijk op te rotten, cq. het rotsvaste besluit om het zo snel mogelijk af te taaien.

het bestaat echt!

Ook bij de slager, van ’t zelfde laken. Bij de bereide vleessoorten : Valentijnssalade. Ik vroeg aan het meisje wat dat dan wel was. ‘Oh, cocktail, met garnalen en krab en nog wat, ’t is niet slecht’.  Wat die ingredienten met Valentijn te maken hebben, het zal me (en haar kennelijk ook) worst wezen. Tiens, Samsonworst, maar dan met een roos hartje in plaats van dat idioot beest, misschien wel een markt?

Anyway, ik kocht een potje valentijnssalade om het geheim te doorgronden. En ja hoor… Ik heb het begrepen. Ersatz is het sleutelwoord! Zoals er mensen zijn die nog steeds koffie met chicorei drinken (bitterpee, het ersatzproduct van tijdens de oorlog), zo ook hier. Ersatz is king, en er is een markt voor!

De Valentijns salade bestaat uit roze garnaal, surimistick, cocktailsaus en stukjes ananas uit blik. Ersatz voor smaak dus. Surimi en roze garnaal hebben net zoveel met smaak te maken als valentijn met liefde. Blik ananas, dat lijkt op echte ananas, en geeft er een zoet smaakje aan.

Nu, u kent mij onderhand, ik heb een zwak voor kleinhandel, en ik bewonder de manier waarop ze er telkens weer in slagen om hun graantje mee te pikken en naar godsvrucht en vermogen in te spelen op de trends van het moment, of dat nu borstkanker, halloween, valentijn of kerst is. ‘T zal allemaal wel, en als ’t niet verkocht, ze zouden het niet maken.  Dus bij deze, heren en dames, handelaren, als er zotten voor zijn, go ahead en produceer. Het is niet jullie taak om verstand in de hoofden des menschen te timmeren.

De zotste was de inzending van de onvolprezen Tim Willems, mysantroop van de schoonste soort, die bij de grootdistributie ook zo’n mooi staaltje opmerkte: valentijnsdiner voor twee, of voor drie desgewenst, want t’was van 3 kopen voor de prijs van, op de koop toe.

Het werkt als volgt. Laat bij uw plaatselijke drukker een tienduizendtal zelfklevers maken met dat soort ongein, en kleef ze op elk willekeurig product met lage rotatie, dat zich in uw schappen ligt onledig te houden.

Ik heb het dan over pangasiusfilets, orientaalse schotels, etc… En dan maar bidden dat ze zo misschien wel weer verkocht geraken. Ik wil ze zien, de kopers van zo’n ding. Ik wil er mee praten, en ik zal ze helpen. Eenzaam rukken lijkt me feestelijker dan zo’n maaltijd met twee zitten op te kauwen.

En natuurlijk is de grootdistributie nog maar aan het begin van zijn evolutie met Valentijn. Wat te denken bijvoorbeeld van Valentijn ontstopper (maak alles terug zuiver tussen jullie), Valentijn dweil (omdat samen dweilen met de kraan open zoveel leuker is), Valentijnboenwas (samen glijden, quality time vermijden), Valentijngeurblokjes (geen veestjes, maar feestjes!)…

Trouwens, de textielsector is ons reeds lang voorgegaan in deze. Wat te denken van dit ongetwijfeld ‘romantisch, geinig’ bedoeld presentje. Ik stel me voor dat ik zo rondwandel, terwijl mijn broek zachtjes afzakt… Met dank aan @tombogman, een medestrijder in deze zaak!

Aaaaaah, retail is detail!