Ik draai al een tijdje mee. In dit vak, in deze business. Wat ik altijd leuk gevonden heb, is het bijeen brengen van zelfverklaarde grote geesten, die zich aan iets nieuws wagen. ‘In onze tijd’ gebeurde dat in de mooie eetpaleizen die Brussel, Luik, Gent of Antwerpen rijk was. Het waren opulente avonden die keer op keer overgingen in eindeloos nachtelijk wallebakken, pinten en meer, drinken en de onvermijdelijke laatste pitta en/of friet bij de – op dat moment – beste frituur van België.
De volgende dag werd dan onherroepelijk besteed aan ‘damage control’. Nieuwe hemden werden gekocht, hier en daar werd een manicure overwogen, echtgenotes en vrienden dienden gesust te worden; dat het wel degelijk van zakelijk levensbelang was en dat het uitzonderlijk was dat het zo lang geduurd had.

De echte grote varkens begonnen ‘Mad-Men-gewijs’ al ’s middags en lieten dat naadloos overlopen in de avondmeeting/schranserij, overigens. Is mij ook nog overkomen. Un p’tit lunch quoi, avec une p’tite bouteille de blanc, bien sympa…De intentie was er, de uitvoering faalde. Het is nooit gelukt. De discussies dijden uit, standpunten werden met verve en breedsprakerig uiteengezet, en passanten werden betrokken bij de discussie. Men zou bijna gewagen over sociale media.

Nieuwe tijden, nieuwe gewoontes.  Ik werd onlangs uitgenodigd door een aantal jonge snaken om over een nieuw initiatief te brainstormen. Place of venue… Pizzahut.

Pizzahut? Ja, Pizzahut! Ik kan tegen veel, maar dit moet men mij uitleggen. Het is niet eens echt goedkoop,  en het is vooral erg slecht. Ik zou uren  kunnen doorbomen over de natrium bom die elke pizza uit de Pizzahut eigenlijk is. Het is niet lekker, het verdooft het verhemelte met een zoutsmaak die niet te harden is. Het interieur is smakeloos, net zoals de toppings. Pas op, schuldig genot, het mag, ik ben dol op hun lookbroodjes, en ik heb ook boter op mijn hoofd qua cheescrust, maar toch…En daar wordt dus ‘vergaderd’.

Is het een omen? of is het een teken van de nieuwe zakelijkheid?  Dat kan natuurlijk ook. No nonsense, gewoon… Het is efficiënt, dat zeker.  Ik denk ook dat ze gelijk hebben, maar dat terzijde. De tijd van de grote zware lunches en diners is voorbij. En misschien is dat zo slecht nog niet. Maar een heel klein beetje verfijnde smaak in the choice of venue dat mag wel, vind ik…